| pełna nazwa urządzenia | labirynt do uczenia się dla osób niewidomych |
| rok produkcji | W latach 1959-1962 (Kroniki UAM za lata 1959-1962) |
| konstruktor | Edmund Maćkowiak, Zakład Psychologii UAM, Poznań |
| opis narzędzia | Zadaniem badanego jest przeprowadzenie uchwytu przez labirynt. |
| zastosowania | Nauka osób niewidomych drogi poprzez umożliwienie wytworzenia mapy poznawczej zmysłem dotyku w celu zwiększenia ich sprawności poruszania się w przestrzeni. |
| ciekawostki | Osoby niewidome, mając wyłączoną modalność wzrokową, w większym stopniu opierają się na zmyśle dotyku. Na jego podstawie zdolne są do konstruowania map przestrzennych. Espinosa i Ochaita stwierdzili, że niewidomi sprawniej poruszają się po mieście, gdy mają możliwość korzystania z mapy dotykowej (makiety) miasta, niż gdy takiej możliwości nie mają (Torój M., Trojanowska A., 2007). |
| autorzy opracowania: | Andrzej Pankalla, Adrianna Gołębiewska |
