| pełna nazwa | Kimograf |
| rok powstania | 1865-75 |
| opis narzędzia | Kimograf (od gr. kyma - fala, grapho - pisać) - urządzenie medyczne, które zostało wynalezione przez niemieckiego fizjologa Carla Ludwiga w 1840. Urządzenie służące pierwotnie do badania ciśnienia krwi. Metoda stosowana przez kimograf Carla Ludwiga z cewnikami prowadzonymi wprost do tętnicy. Kimograf Ludwiga składał się z tuby manometrycznej w kształcie-U podłączonej do mosiężnej igły (cannuli) w tętnicy. Tuba manometryczna miała pływak z kości słoniowej, do którego na pręcie przyczepiony był kolec. Kolec ten mógł pozostawiać ślady obracającym się bębnie. Ciśnienie krwi nadal mogło być mierzone jedynie w sposób inwazyjny (źródło) W nowszej wersji w skład kimografu wchodzi walec, na którym umieszczony jest papier. Walec obraca się ze stałą prędkością, a pisaki wykreślają na nim zmiany rejestrowanej czynności. Zamiast papieru walec może być pokryty błoną światłoczułą a funkcję pisaków pełnią wtedy promienie światła. |
| zastosowania | Kimograf służy do rejestracji a następnie przedstawiania graficznego w postaci kimogramu (specjalnego wykresu) różnych rodzajów procesów fizjologicznych (np. bicie serca, ruchy mięśni itp.), będących najczęściej efektem skurczów mięśni. |
| autorka opracowania: | Aleksandra Jasielska, Julita Wojciechowska |
