| pełna nazwa | Miernik czasu reakcji Edmunda Maćkowiaka |
| opis urządzenia | Układ bodźców, na które reagować miał badany, nie zachował się do dnia dzisiejszego. Z opisu wejść elektrycznych na maszynie wiemy, że eksperymentator dysponował kluczem włączającym bodziec, natomiast badany – konsolą z kluczem wyłączającym, poprzez którą zatrzymywał emisję bodźca. Czas reakcji, upływający od momentu włączenia emisji bodźca do czasu jego wyłączenia, pokazywany jest w ułamkach sekundy – na prawym z punktu widzenia obserwatora zegarze – oraz w sekundach – na lewym zegarze. Dla celów demonstracyjnych odtworzony został bodziec świetlny, zamocowany do konsoli z kluczem wyłączającym. |
| konstruktor | Edmund Maćkowiak, Zakład Psychologii UAM, Poznań |
| ciekawostki | Czas nie jest kategorią tylko fizyczną i obiektywną – każdy obiekt żyjący, przynależący czy to do świata roślinnego, czy do zwierzęcego, posiada wewnętrzny zegar odmierzający różnej wielkości cykle. Zegar ten, zbliżony dla przedstawicieli poszczególnego gatunku, różni się jednak w przypadku każdego indywiduum. Zidentyfikowany on został w przypadku ssaków jako sieć neuronów (Ruan, 2006). Dużą rolę w jego przypadku gra dopamina – kontroluje ona zarówno szybkość wewnętrznego zegara, jak i podział zasobów pomiędzy czasomierz i inne procesy kognitywne. Np. metaamfetamina, agonista dopaminy, powoduje wzrost szybkości wewnętrznego zegara, podczas gdy haloperidol, antagonista dopaminy, powoduje zmniejszenie jego szybkości (Buhusi, Meck, 2006). |
| autorzy opisu | Andrzej Pankalla, Adriana Gołębiewska |
